MÓJ SERDECZNY KRAJ

Dzisiaj będzie inaczej.

Dzisiaj relacja z przecudownego koncertu.

Koncert, który odbył się w Moim Zespole Szkół upamiętniający 11 listopada i nie tylko. 

Ludzi tłum. 

Emocje górą. 

Fantastyczne wrażenia. 

Chór. 

Soliści. 

Niebywałe głosy. 

Dreszcze na ciele. 

Odskocznia od brudnej rzeczywistości. 

Przejście w świat muzyki, słów.

Szczery uśmiech.

Zrozumiały wzrok.

Przytulenia.

Zamknięte oczy.

Wzrok skupiony na scenie.

Polonez.

Kiedyś opisałam koncert pt.: Miłość swe humory ma"

Ten sam chór. 

Podobna publiczność.

Większa liczba osób.

Inne słowa.

Inna muzyka.

Jednak wrażenie podobne.

Podobne dreszcze na całym ciele.

Z całą pewnością mogę zagwarantować, że covery przebiły oryginalność. 

Z całą pewnością mogę powiedzieć, że o tych solistach, o tym chórze kiedyś cały świat usłyszy.
Teraz, kiedy mają po 16-18 lat i wywołują takie emocje, dreszcze. To, co to, będzie za te pare lat.

Z całym serduszkiem trzymam za Nich kciuki.

Uwielbiam taki dzień.

Uwielbiam taką muzykę.

Uwielbiam takie emocje.

Uwielbiam taki chór.

Uwielbiam tych ludzi.

A to tylko jest część tego, co się działo przez około 2,5 godziny.