W życiu różnie bywa.
Śmiejemy się, a za chwile płaczemy. Uśmiechamy się, a za rogu wystaje już, w gotowości smutna mina. Powinniśmy kochać życie, pogodzić się z losem, z tym co mamy. Chociaż, czasem nie wiemy, czy na 100% chcemy tak żyć, czy nie. Brakuje nam odwagi na zmianę, na wypowiedzenie pewnych słów. Milczymy. Trwamy w takim chaosie. Boimy się tego co nowe, nieuchronne. Tchórzymy w pewnych sytuacjach. Żałujemy, że coś zrobiliśmy, bądź nie zrobiliśmy. Myślimy. Analizujemy. Nie cieszymy się. Narzekamy. Robimy coś z przymusu, a nie z własnej chęci, nie dla przyjemności. Czegoś Nam brakuje. Kogoś Nam Brakuje. Jesteśmy samotni, chociaż mamy przyjaciół. Uciekamy przed czymś, przed kimś. Dokądś dążymy. Biegniemy za nieuniknionym. Łapiemy chwile ulotne. Gdzie w tym wszystkim Ty jesteś? Ty i Twoja osobowość. Ty i Twoje marzenia. Ty i Twoja rodzina. Czy w tym wszystkim jesteś sobą, czy przybierasz taką samą twarz co inni, żeby nie zostać odrzuconym? Czy w tym wszystkim masz swoje zdanie, głośno je wyrażasz? Czy nie stajesz się człowiekiem, bez marzeń, bez emocji, bez uczuć, wypluty przez społeczność? Czy to wszystko jest Ważne? Tak! Jest bardzo Ważne. Musisz stać się sobą, znaleźć swoją własną, niepowtarzalną indywidualność. Nie patrzeć na innych. Być, Żyć, Kochać.
W życiu różnie bywa.
Śmiejemy się, a za chwile płaczemy. Uśmiechamy się, a za rogu wystaje już, w gotowości smutna mina. Powinniśmy kochać życie, pogodzić się z losem, z tym co mamy. Chociaż, czasem nie wiemy, czy na 100% chcemy tak żyć, czy nie. Brakuje nam odwagi na zmianę, na wypowiedzenie pewnych słów. Milczymy. Trwamy w takim chaosie. Boimy się tego co nowe, nieuchronne. Tchórzymy w pewnych sytuacjach. Żałujemy, że coś zrobiliśmy, bądź nie zrobiliśmy. Myślimy. Analizujemy. Nie cieszymy się. Narzekamy. Robimy coś z przymusu, a nie z własnej chęci, nie dla przyjemności. Czegoś Nam brakuje. Kogoś Nam Brakuje. Jesteśmy samotni, chociaż mamy przyjaciół. Uciekamy przed czymś, przed kimś. Dokądś dążymy. Biegniemy za nieuniknionym. Łapiemy chwile ulotne. Gdzie w tym wszystkim Ty jesteś? Ty i Twoja osobowość. Ty i Twoje marzenia. Ty i Twoja rodzina. Czy w tym wszystkim jesteś sobą, czy przybierasz taką samą twarz co inni, żeby nie zostać odrzuconym? Czy w tym wszystkim masz swoje zdanie, głośno je wyrażasz? Czy nie stajesz się człowiekiem, bez marzeń, bez emocji, bez uczuć, wypluty przez społeczność? Czy to wszystko jest Ważne? Tak! Jest bardzo Ważne. Musisz stać się sobą, znaleźć swoją własną, niepowtarzalną indywidualność. Nie patrzeć na innych. Być, Żyć, Kochać.
W życiu różnie bywa.
Wiem, to. Doświadczyłam na własnej skórze tą różnorodność, huśtawkę tych barw. Tęsknię za tymi czasami, tymi kolorowymi chwilami. Nie chcę być odpowiedzialna za wszystkich. Chcę być odpowiedzialna, tylko za siebie. Za dużo na mnie spadło. Przerasta mnie to wszystko. Brakuje mi sił. Chcę znowu poczuć się sobą. Odnaleźć swoje prawdziwe Ja. Nie podoba mi się to, Kim teraz jestem. Jestem wrakiem człowieka, pomimo iż się uśmiecham, wstaje, rozmawiam, śmieję się. Ponownie się zamykam. Zatrzaskuję bramę do swojego serca. Zbieram potrzaskane części. Bandażuje. Sklejam wszystko do kupy. Ale, czy to wszystko będzie pasować do siebie, czy nie zabraknie tego najważniejszego elementu, jakim jest miłość i szczęście. Próbuje. Kiedy One zaczynają płakać, krzyczeć na siebie, ja uciekam do swojego świata, zmieniam tok myśli. Boję się o Nią. Strach przezwycięża. Smutek przezwycięża. Pustka przezwycięża. Wariuje. Szaleje. Buntuje się.
W życiu różnie bywa.
Potrafię komuś doradzić. Potrafię komuś pomóc. Potrafię kogoś wysłuchać. Potrafię kogoś rozśmieszyć.
Tylko Nie potrafię doradzić sobie. Nie potrafię sobie pomóc. Nie potrafię siebie wysłuchać.
Tylko Nie potrafię doradzić sobie. Nie potrafię sobie pomóc. Nie potrafię siebie wysłuchać.
Tak łatwo jest się pogubić. Tak trudno jest odnaleźć siebie.
Tak wiele jest wylanych łez.
Tak wiele jest wylanych łez.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz