Wszystko się zmienia.

Zmienia się dzień.

Zmienia się pora roku.

Zmienia się rok.

Zmienia się sytuacja.

Zmienia się świat.

Zmienia się powietrze.

Zmienia się słońce.

Zmienia się miejsce.

Zmienia się ciało.

Zmienia się kolor włosów.

Zmienia się ubranie.

Zmienia się meble.

Zmienia się mieszkanie.

Zmienia się pracę.

Zmienia się studia.

Zmienia się kierunek.

Zmienia się pasję.

Zmienia się niebo.

Zmienia się wiek.

Zmienia się postrzeganie.

Zmienia się CZAS.

Zmieniają się emocje.

Zmieniają się relacje.

Zmieniają się ludzie.

Zmieniasz się i TY.

Moje Kochane, Osobiste Niebo, na które patrze, gdy jestem u siebie

Boję się jutrzejszego dnia. Nie wiem jaka będę, czy dam radę, czy się otworzę. To właśnie jutro, w południe, rozpoczyna się pierwszy warsztat umiejętności wychowawczych i socjoterapeutycznych (jak mam pomóc innym, kiedy sama sobie nie potrafię pomóc?), w ramach studiów. Z opowiadań innych osób, mniej więcej wiem jak to ma wyglądać i dlatego się boję. Boję się swoich uczuć. Boję się swojej reakcji. Boję się, że się rozkleję. Wiem, że chcę być silna. Wiem, że chcę walczyć. Wiem, że chcę się otworzyć przed dziewczynami. Wiem, że chcę powiedzieć kilka słów na temat swojej osoby. Jednak niczego nie mogę przewidzieć, tak jak będzie. Czas (znowu) pokaże swoje. Muszę przestać tyle myśleć. Muszę zebrać się w sobie. Muszę powtarzać, że dam radę. Muszę powtarzać, że nieważne, czy będę silna, czy się rozkleję. Po prostu jutro MUSZĘ byś sobą.

"Lepiej znamy intencje naszych czynów niż owe czyny. Lepiej wiemy, co chcieliśmy powiedzieć, niż co naprawdę powiedzieliśmy. Wiemy, kim chcemy być - nie wiemy, kim jesteśmy".

Jacek Dukaj "Lód"